Tożsamość

Unknown (2011 / 113 minut)
reżyseria: Jaume Collet-Serra
scenariusz: Oliver Butcher, Stephen Cornwell na podst. powieści Didiera Van Cauwelaerta pt. Out of My Head
 

Dlaczego nazwisko jest dla człowieka ważne? Czy człowiek, który wiele lat pracował na swoje nazwisko może je utracić? Czy wraz z utratą nazwiska może utracić własną tożsamość? Ciekawy problem tożsamości hiszpański reżyser przedstawia w najbardziej dla widzów przystępny sposób, czyli w formie kina akcji. W głównej roli wystąpił irlandzki aktor Liam Neeson, który w filmie Uprowadzona (link) udowodnił, że świetnie się czuje w roli bohatera zagubionego w obcym kraju, próbującego wydostać się z kłopotów, przy okazji pakując w kłopoty innych.

Kiedy oglądałem ostatnio po raz kolejny Północ, północny zachód Hitchcocka myślałem o tym, że chciałbym obejrzeć w kinie współczesny thriller w hitchcockowskim stylu. I doczekałem się takiego filmu - jest nim recenzowana Tożsamość. W filmie są obecne schematy znane z wielu innych filmów (np. Frantic, Tożsamość Bourne'a), ale zaskakująco umiejętnie je połączono w ciekawą fabułę (na podstawie powieści Van Cauwelaerta). Jest w filmie kilka całkiem udanych i zaskakujących zwrotów akcji oraz sporo tajemnic, które stopniowo są odkrywane przez bohaterów.

Jeśli zaś chodzi o bohaterów, to najbardziej wyraziste są postacie przekonująco zagrane przez Liama Neesona, Diane Kruger i Bruno Ganza, reszta jest tylko tłem dla przedstawionych w szybkim tempie wydarzeń. Liam Neeson idealnie wcielił się w postać hitchcockowskiego everymana, który próbuje wyjaśnić zawikłaną intrygę i ujawnić spisek. Nie używa broni palnej, ale jest wystarczająco inteligentny, sprytny i spostrzegawczy, by poradzić sobie w trudnych sytuacjach. Diane Kruger w sposób oszczędny, ale nie pozbawiony emocji wcieliła się w postać nielegalnej imigrantki - kobiety, która ukrywa się na marginesie społecznym. Ona też nie ma nazwiska, używa tylko imienia Gina, jest więc idealną partnerką dla poszukującego własnej tożsamości bohatera. Mimo własnych problemów potrafi mu pomóc i to w zaskakująco sprawny sposób. Natomiast cały drugi plan zagarnął dla siebie Bruno Ganz. Z wyglądu niepozorny staruszek, ale jako były agent Stasi, który specjalizuje się w znajdywaniu szczegółów, wydaje się niezwykle inteligentnym człowiekiem, dość szybko orientującym się, w jak wielką aferę się wpakował.

Muzyka skomponowana przez dwóch mało popularnych kompozytorów w sposób typowy dla kina akcji podkręca tempo i w sposób typowy dla thrillera sugeruje zbliżające się zagrożenie oraz pomaga utrzymać napięcie. Praca kamery czasem zaskakuje oryginalnością - chociażby w scenie ucieczki po szpitalnych korytarzach można zaobserwować zdeformowane ujęcia, co w filmie rozgrywającym się w Berlinie wydaje się oczywistym nawiązaniem do niemieckiego ekspresjonizmu. Jest to dość nowatorski zabieg jak na współczesne kino akcji.

Ucieczki, pościgi i walki to elementy, które nie zawsze gwarantują dobrą rozrywkę, ale film Tożsamość oferuje coś, co powinno gwarantować widzom rozrywkę na wysokim poziomie. Fabuła jest atrakcyjna i trzyma w niepewności, sceny akcji dynamiczne, przemoc brutalna i uzasadniona, z przewagą pięści nad bronią palną, a przedstawione wydarzenia w sposób intrygujący i atrakcyjny wizualnie prowadzą do zaskakującego finału. Reżyser wraz z montażystą świetnie poskładali te elementy, opowiadając historię w odpowiednim tempie i wspierani przez doświadczonych aktorów sprawili, że widz kibicuje bohaterom, angażuje się w ekranowe wydarzenia i próbuje sam rozwikłać tajemnicę spisku.