Lekcja japońskiego

Mini słownik japońsko-polski napisany na podstawie powieści i serialu Shōgun.

akabo - tragarz
anjin - pilot
arigato / dōmo - dziękuję
bimi desu - pyszne
cha - herbata
dōzo - proszę
gomen nasai - przepraszam
hai - tak
hidari - lewy
hombun - obowiązek
honto - prawda
ima - już, natychmiast, teraz
isogi - prędko
iyé - nie
kawaii - piękna
keirei - salut
kinjiru - nie wolno
konbanwa - dobry wieczór
konnichi wa / ohayo - dzień dobry
majutsu - magia
maté - czekajcie
mizu - woda
namu - imię
Nihon - Japonia
o-negai - przysługa
okiro - wstań
onna - kobieta
sama - pan/i
samurau - służyć panu
san - szanowny/a
shunjin - więzień
sumimasen - przykro mi
teki - wróg
tomo - przyjaciel
tsuma - żona
tsuyaku - tłumacz
wakarimasen - nie rozumiem
wakarimasu - rozumiem
wako - korsarz
yori - stary
yukimasu - idę

Ah so desu! - A, o to chodzi!
Anata wa? - A ty?
Anata wa yoku nemutta ka? - Czy dobrze spałaś?
Do itashimashité. - Nie ma za co (odpowiedź na Dziękuję).
Dōzo suwaru. - Usiądź, proszę.
Gomen nasai, dōzo ga matsu. - Przepraszam, zechciejcie proszę zaczekać.
Gomen nasai, nihon go ga hanase-masen. - Przykro mi, nie mówię po japońsku.
Ichi ban? - Wszystko w porządku?
Ikaga desu ka? - Jak się czujesz?
Kara, samurai ni samurai. - Od samuraja dla samuraja.
Matte kurasai. - Zaczekaj na mnie.
Namae ka? - Jak się to nazywa?
Nan desu ka? / Nan ja? - O co chodzi?
Nané mo. - Nic ważnego. / Nie ma o czym mówić.
Shigata ga nai. - Nic nie można poradzić. / Nic się nie da zrobić. / Cóż począć?
Shinpai suruna. - Nie martw się.
Sonkei su beki umi. - Zdatny do pływania.
Sorewa honto desu ka? - Co takiego jest prawdą?
Tsuyaku go imasu ka? - Czy masz tłumacza?
Ukeru anatawa desu. - Przyjmuję cię.
Wakarimasu ka? - Czy rozumiesz?
Watashi oyogu ima. - Idę teraz popływać.
Watashi tabetai. - Jestem głodny.
Watashi  wa yoku nemutta. - Spałem bardzo dobrze.
Yoi! Taihenyoi! - Dobrze! Doskonale!

* Japońskie słowa pisane są w transkrypcji międzynarodowej.
** Japońskie czasowniki kończą się na -masu, a przeczenie ma końcówkę -masen.
*** Ciekawostka: w języku japońskim nie ma spółgłoski l, dlatego Blackthorne'a nazwano Anjin-sanem, a ojca Alvito - Tsukku-sanem.