Better Call Saul

(2015 / 10 epizodów)
pomysł serii: Vince Gilligan & Peter Gould

Breaking Bad miał wiele przełomowych odcinków, które wprowadzały istotne zmiany, nowych bohaterów i nowe problemy. Jednym z takich odcinków był ósmy epizod drugiego sezonu zatytułowany Better Call Saul. Pojawiła się w nim postać prawnika Goodmana, która znacznie ożywiła produkcję. Scenarzystą odcinka był Peter Gould i to on jest głównym kreatorem tej postaci. Już na początku dowiadujemy się, że żydowskie nazwisko to zmyłka, bo Saul naprawdę jest Irlandczykiem. Jego pierwsze pojawienie się na ekranie w ekstrawaganckiej reklamie telewizyjnej sugeruje, że jest showmanem, a nie typowym, nudnym obrońcą. W pewnym momencie jeden z głównych bohaterów Breaking Bad tak o nim mówi: „Gdy robi się gorąco zatrudnia się adwokata-kryminalistę, a nie od spraw kryminalnych” i wtedy staje się jasne, że w tym człowieku tkwi ogromny potencjał.

Po pierwszym sezonie Better Call Saul trudno uwierzyć by potencjał został zmarnowany. Vince Gilligan doskonale wie do czego zmierza ta historia i sprawnie, choć bardzo powoli, prowadzi bohaterów w konkretnym kierunku i określonym celu. Świat wykreowany przez filmowców jest barwny: realizm sąsiaduje z kiczem, nieznośna powaga ze specyficznym humorem, defraudanci i gangsterzy z firmą prawniczą. Nie ma tu kryształowych bohaterów, każdy kombinuje jak może, byle tylko wyjść na swoje. James McGill to nieudacznik, z którym chętnie współpracują tylko pensjonariusze domu starców. Ma kryminalną przeszłość, a prawnikiem został idąc na skróty - zaliczył kurs korespondencyjny na podrzędnym uniwersytecie American Samoa. Nie brakuje mu jednak sprytu, ambicji i zaangażowania. Zyskuje wątpliwą renomę „adwokata, który broni osób winnych”. Zarabia marne grosze, ale próbuje wspiąć się wyżej.

Jednym z najtrudniejszych zadań scenarzystów jest wymyślenie takich kwestii, które w ustach aktora brzmiałyby naturalnie. Gdy w Breaking Bad Saul wkroczył do pokoju przesłuchań z miejsca został scharakteryzowany jako nieznośna gaduła, więc twórcy Better Call Saul musieli trzymać się tego, że błyskotliwy dialog to najważniejszy składnik opowieści. Wiadomo, że każdy prawnik musi mieć gadane, a jednak nie ma drugiej takiej osobowości jak Jimmy McGill. Gdy dochodzi do napiętej sytuacji, w wyniku której zostaje nazwany „najgorszym prawnikiem w historii”, ma już gotową odpowiedź stawiającą go w jak najlepszym świetle: „Właśnie załatwiłem ci zamianę wyroku śmierci na pół roku. Lepszego prawnika nie ma” (nie będę dokładnie wyjaśniał o co chodzi, to po prostu trzeba zobaczyć!).

Inaczej niż w wielu serialach zaczyna się od mocnego uderzenia (świetny gangsterski wątek w odcinku drugim), a kończy bardzo kameralnie i niestety, zbyt łopatologicznie. Peter Gould, który jako scenarzysta pierwszych dwóch odcinków poradził sobie wyśmienicie zawiódł oczekiwania jako autor i reżyser finałowego epizodu. Zapomniał o zasadzie „subtelność jest integralnym składnikiem dobrego kina” i kazał swojemu bohaterowi wylewać publicznie żale i frustracje. W efekcie tego finał sezonu nie zaostrza apetytu na więcej, jest tylko „odcinkiem przejściowym” przed kolejnym sezonem. Oczekuję więc z nadziejami następnej odsłony, bo wiem że już tylko krok dzieli frajerskiego i żałosnego Irlandczyka McGilla od przemiany w przebojowego i kabotyńskiego Żydka Goodmana. Wraz z nim swoje mroczne oblicze objawi też Mike Ehrmantraut, były policjant dorabiający jako pracownik ochrony. Oznacza to większą dawkę emocji, więcej kryminalnego bigosu, mniej czystego frajerstwa.

Czas spędzony z Jimmym McGillem na pewno nie jest czasem straconym. Jak na podrzędnego prawnika to w jego życiu dzieje się sporo i narzekać na nudę nie powinien. Często dostaje od losu kopniaka w tyłek, ale to tylko kształtuje jego osobowość, uodparnia psychicznie i mobilizuje do wzmożonej aktywności. Super, że w serialowym świecie pojawiła się taka postać, jeszcze lepiej że odkryto takiego aktora, który do tej roli jest po prostu stworzony. Bob Odenkirk - to nazwisko warto zapamiętać, nawet jeśli nie będzie już w stanie uwolnić się od Saula. Zajmuje się on także reżyserią i pisaniem scenariuszy do komedii, możliwe więc że niektóre teksty Jimmy'ego są jego autorstwa. Z kolei Jonathan Banks to doświadczony aktor, głównie epizodysta, występujący w filmach już od lat 70. Najwięcej pozytywnych opinii spadło nań dzięki roli w Breaking Bad. Jako Mike, także w spin-offie, potrafi ukraść każdą scenę, nawet gdy pozostaje milczący. Gilligan i Gould bardzo powoli i precyzyjnie rozrysowują postać Mike'a. Czynią go nawet bohaterem komediowej sekwencji, w której dostaje robotę dla trzech ludzi.

Nie jest to typowy serial o prawnikach i kryminalistach, lecz o kondycji człowieka we współczesnym świecie, poszukiwaniu właściwej drogi do sukcesu, walce o godność i prestiż. Gdy zawodzą uczciwe metody robi się przekręty. Nie zawsze przynoszą oczekiwany skutek, ale raz się żyje, więc próbować nie zaszkodzi. Autorzy ciekawie rozbudowali relacje między bohaterami - w centrum umieścili Jimmy'ego i połączyli go rozmaitymi sposobami z resztą załogi. Na uwagę zasługują jego braterskie więzi z cierpiącym na rzadką przypadłość Chuckiem (Michael McKean), który jest szanowanym adwokatem. To w dużej mierze z jego powodu zdecydował się zmienić nazwisko i pracować na własny rachunek. Better Call Saul to produkt nie tylko dla miłośników Breaking Bad. Mamy w nim humor, sensację, refleksję i gruntowne studium charakterów. Rasowa sensacja zacznie się, gdy Saul pozna Waltera White'a, ale i tu mamy co nieco z kryminału (np. wątek korupcji w policji). Warto obadać serial, bo rzadko mamy okazję sympatyzować z taką ofiarą losu. Jeśli doskwiera wam nuda i chcecie miło spędzić czas to nie musicie dzwonić do Saula - możecie jednak usiąść wygodnie w fotelu i włączyć play.