Wyrok w Norymberdze

Judgment at Nuremberg (1961 / 161 minut)
reżyseria: Stanley Kramer
scenariusz: Abby Mann

Istniejąca od XIII wieku Norymberga była w czasie III Rzeszy jednym z głównych ośrodków nazizmu. Odbywały się tu procesy i egzekucje niewinnych ludzi skazywanych nie za swoje czyny, ale za pochodzenie. Biblijne zdanie „Nie sądźcie, abyście sami nie byli sądzeni” okazało się w tym przypadku prorocze. W tym samym gmachu, w którym zapadły liczne niesprawiedliwe wyroki, faszystowscy sędziowie stanęli na ławie oskarżonych, by zapłacić za swoje błędy. Wyrok w Norymberdze jest kolejnym (po Dwunastu gniewnych ludziach) dowodem na to, że Amerykanie potrafili kręcić nie tylko efektowne widowiska, ale też kino ambitne, koncertowo zagrane i obfitujące w genialne potyczki słowne. To najbardziej wartościowy film Stanleya Kramera - głęboki, pełen emocji, niezmiennie aktualny, dotykający tematów wielkiej wagi.

Skłóceni z życiem

The Misfits (1961 / 124 minuty)
reżyseria: John Huston
scenariusz: Arthur Miller

Przygnębiający i depresyjny dramat o outsiderach, którzy próbują pogodzić się z życiem, lecz życie jakie jest każdy widzi - więcej w nim smutku i rozpaczy niż radości. Niełatwo być optymistą, kiedy na swojej drodze spotyka się same przeszkody, a inni ludzie rzucają tylko kłody pod nogi. Rozczarowana nieudanym małżeństwem kobieta powoli traci wiarę w ludzi, ale szukając bratniej duszy trafia na mężczyzn, którzy pozornie spełniają jej oczekiwania. Przypominają kowbojów z westernów, sprawiają wrażenie sympatycznych dżentelmenów, szanujących kobiety i przyrodę, ceniących spokój i wolność. Wyglądają na facetów, z którymi można się nieźle bawić, którym można się zwierzyć z dręczonych koszmarów i życiowych problemów. Ale to co na pierwszy rzut oka wydaje się ciekawe i inspirujące z czasem nabiera ciemniejszych barw, a człowiek o żywym usposobieniu może okazać się wewnętrznie martwy.

Stąd do wieczności?

From Here to Eternity (1953 / 118 minut)
reżyseria: Fred Zinnemann
scenariusz: Daniel Taradash na podst. powieści Jamesa Jonesa

Uwaga: w tekście możliwe spoilery, które po 50-ciu latach od premiery mogą już nie być spojlerami, tylko raczej cechami wyróżniającymi ten film! Jak słynna scena morderstwa z Psychozy, o której wiedzą nawet ci, którzy filmu nie widzieli.

Mimo że akcja rozgrywa się w 1941 roku w jednostce wojskowej stacjonującej niedaleko bazy Pearl Harbor, to trudno ten film nazwać filmem wojennym. Oficerowie i żołnierze zamiast wypatrywania nieprzyjacielskich samolotów zajmują się romansami, piciem w nocnych klubach lub boksowaniem. Tak więc wojsko jest tu metaforą świata, gdzie obecne są przemoc, korupcja, zdrada małżeńska, prostytucja, alkoholizm. Głównymi bohaterami są: pragmatyczny sierżant, który nie chce zostać oficerem oraz były bokser, mający wyrzuty sumienia.