Kotka na gorącym blaszanym dachu

Cat on a Hot Tin Roof (1958 / 108 minut)
reżyseria: Richard Brooks
scenariusz: Richard Brooks, James Poe na podst. sztuki Tennessee Williamsa

W latach 1956-60 role Elizabeth Taylor były wybierane nadzwyczaj starannie, każda z jej pięciu ról w tym okresie stanowiła duże wyzwanie aktorskie i można by podejrzewać, że filmy te powstały po to, aby zdobyć Oscara. Olbrzym (link) zdobył statuetkę w jednej z najważniejszych kategorii (za reżyserię), a następne cztery filmy zachwycały już przede wszystkim aktorstwem. W poszukiwaniu deszczowego drzewa to melodramat, rozgrywający się częściowo w czasie wojny secesyjnej, Kotka na gorącym blaszanym dachu to kameralny dramat o zakłamaniu, Nagle, zeszłego lata to niepokojący i wstrząsający dramat psychologiczny z wątkiem homoseksualnym, a Butterfield 8 to film nudny i nieciekawy, najsłabszy z nich wszystkich - jednak to właśnie za ten ostatni film Taylor doczekała się w końcu Oscara. Ponieważ nie lubię pisać o filmach, które mi się nie podobały zdecydowałem się poświęcić tę notkę najlepszemu z tych wymienionych filmów.

Bracia Karamazow - zbrodnia w XIX-wiecznej Rosji

The Brothers Karamazov (1958 / 145 minut)
reżyseria: Richard Brooks
scenariusz: Richard Brooks na podst. powieści Fiodora Dostojewskiego

Po sukcesie Wojny i pokoju (1956) powstaje w Stanach kolejna adaptacja rosyjskiej literatury. Tym razem Fiodora Dostojewskiego. Historia rodziny Karamazow, której punktem kulminacyjnym jest ojcobójstwo. Każdy z braci w jakiś sposób jest zamieszany w tę zbrodnię. Dmitrij, Iwan, Aleksiej i Paweł Smerdjakow to synowie Fiodora Karamazowa, bogatego rozpustnika, którego czyny prowadzą do konfliktów i napięć w rodzinie. Miłość do kobiety z jednej strony i obawa o utratę majątku ojca z drugiej strony przyczyniają się do tego, że dochodzi do morderstwa i skazania za tę zbrodnię niewinnego człowieka.

Ostatnie polowanie

The Last Hunt (1956 / 108 minut)
scenariusz i reżyseria: Richard Brooks na podst. powieści Miltona Lotta

Ten film pokazuje, że podbój Dzikiego Zachodu związany był nie tylko z zabijaniem Indian, ale także z zabijaniem bizonów i handlem skórami. Dwóch traperów szuka pracowników do obrabiania skór bizonów. Zatrudniają dwóch ludzi: młodego, porywczego Indianina i starego, nieco szalonego wygę. W centrum uwagi są jednak traperzy, Sandy McKenzie i Charlie Gilson. Obaj są mniej więcej w tym samym wieku, ale wiele ich różni. Jeden jest doświadczonym myśliwym, który jest już zmęczony zabijaniem, drugi zaś wręcz przeciwnie - lubi zabijać nie tylko bizony, ale też Indian. Logiczne jest, że musi dojść do konfrontacji. Cały czas pomiędzy czwórką jeźdźców widoczne jest napięcie, które rośnie od momentu, gdy pojawia się indiańska dziewczyna z dzieckiem. Charlie zabił jej towarzyszy, kobietę oszczędził, by móc się z nią „zabawić”. Sandy przez dłuższy czas nie daje się sprowokować. Wolałby uciec z dziewczyną niż stoczyć pojedynek ze swoim rywalem.

Pewnego razu na Dzikim Zachodzie, czyli zestawienie najlepszych westernów

Dzikie prerie, konne galopady, ataki Indian, pojedynki rewolwerowców, napady na banki i pociągi, bójki w barze, strzelaniny pochłaniające wiele ofiar - to elementy jednego z najbardziej klasycznych amerykańskich gatunków, westernu. Gatunek ten stopniowo przechodził przemianę - od prostych opowieści o walce dobra ze złem poprzez rozbudowanie psychologii westernowych postaci, a kończąc na całkowitej demitologizacji bohaterów Dzikiego Zachodu. Współcześni reżyserzy przypominają od czasu do czasu jak wyglądał Dziki Zachód i chociaż wśród nowych westernów zdarzają się filmy całkiem udane to nie da się już wytworzyć takiego niepowtarzalnego klimatu, jaki cechował produkcje z klasycznego okresu Hollywood. Zebrałem około 40 westernów z lat 1939-76, które osobiście oceniam bardzo wysoko. Nie ma tu spaghetti westernów, gdyż przeniosłem je do oddzielnego wpisu. Kolejność chronologiczna.